De grieken noemden de onderwereld de Hades, die men bereikte door de rivier de Styx over te steken. Styx betekent: de afschuwwekkende, of: Haat. Het is een rivier met vijf vertakkingen - Acheron, Phlegeton en Cocytus die terugkeren in Dante's Inferno. De betekenis van deze drie luidt bij de Grieken: smart, branden en klagen. De veerman Charon brengt de doden naar de overkant maar voor zijn diensten moet hij worden betaald met een obool, een Griekse munt die men de doden in de mond legt. Cerberus- een driekoppige hond met de staart van een slang of draak, bewaakt de poort. Met zijn woeste geblaf en zijn stinkende adem zorgt hij ervoor dat niemand durft te ontsnappen.
Vergilius
Zang VI van de Aeneis is een herwerking van de tocht door de onderwereld uit Homerus Odyssee, en is van invloed geweest op de christelijke idee van het vagevuur, en later op Freuds droomanalyses. Het stuk bevat meerdere lagen, en laat zich op verschillende manieren analyseren: naar een morele, een filosofische, en een historische dimensie. Bijv. Jesaja 43-2: Wanneer gij zult gaan door het water, Ik zal bij u zijn; en door de rivieren, zij zullen u niet overstromen; wanneer gij door het vuur zult gaan, zult gij niet verbranden, en de vlam zal u niet aansteken.