Het IPCC of het Intergovernmental Panel on Climate Change is een organisatie van de Verenigde Naties , opgericht in 1988 , om de risico's van klimaatverandering te evalueren. Het panel bestaat uit honderden experts uit de hele wereld, vanuit universiteiten, onderzoekscentra, ondernemingen, milieu-organisaties en andere organisaties. Het IPCC doet zelf geen onderzoek, maar evalueert onderzoek dat is gepubliceerd in gereviewde wetenschappelijke tijdschriften.
Sinds zijn oprichting heeft het IPCC een reeks rapporten gepubliceerd die gelden als referentiewerken voor beleidsmakers, wetenschappers, studenten en andere specialisten. Deze rapporten hebben een grote invloed in het milieubeleid van vele regeringen. Deze rapporten komen om de 4 à 5 jaar uit. Het laatste rapport is in verschillende delen uitgekomen in 2007.
Op 12 oktober 2007 werd in Oslo bekend gemaakt dat aan het Intergovernmental Panel on Climate Change samen met de voormalige Amerikaanse vicepresident en presidentskandidaat Al Gore de Nobelprijs voor de Vrede 2007 was toegekend "voor het vergroten en verspreiden van de kennis over de door de mens veroorzaakte klimaatverandering en voor het bevorderen van maatregelen om deze tegen te gaan."
Kritiek
Enkele wetenschappers zijn uit het IPCC gestapt omdat volgens hen belangrijke passages om politieke redenen werden weggelaten in de eindrapportages. Paul Reiter van het Institut Pasteur in Parijs heeft zijn medewerking beëindigd, nadat zijn kritische bijdragen waren genegeerd. Ook na zijn vertrek bleef het IPCC Reiter noemen als wetenschapper die de rapporten van het IPCC ondersteunde. Pas nadat Reiter dreigde met juridische stappen, werd zijn naam van de auteurslijst geschrapt van het Third Assessment Report (2001).
Het IPCC wordt door sommige wetenschappers ervan beschuldigd dat het onzekerheden onvoldoende expliciteit maakt en extreme scenario's weglaat in zijn rapportages. [bron?] Enkelen van hen concluderen daaruit dat het de gevolgen van klimaatverandering overschat en anderen juist dat het de gevolgen onderschat. Met name astrofysici, geologen en paleao-ecologen zijn vaak afwijzend over het IPCC, omdat zij vinden dat er onvoldoende gebruik wordt gemaakt van inzichten uit hun vakgebieden.
Op dit moment is er veel discussie over de wijze waarop de wetenschappelijke onderzoeken van het IPCC worden geïnterpreteerd door de beleidsmakers. Een aantal wetenschappers is het oneens met de bevindingen die zijn opgesteld door de auteurs van de Summaries for Policy Makers. Zij zijn van mening dat de uitkomst van wetenschappelijke onderzoeken, zoals deze zijn weergegeven in het IPCC rapport, opzettelijk verkeerd zijn geïnterpreteerd in de SPMs ten behoeve van politiek gewin. Eind 2009/begin 2010 was het IPCC een aantal keren wegens vermeende onzorgvuldigheid in het nieuws. Onder andere wegens Climategate in december 2009 en in januari 2010 wegens de niet onderbouwde bewering dat de gletsjers in het Himalayagebergte in 2035 verdwenen zouden zijn en in februari 2010 wegens het aanvoeren van verhalen van bergbeklimmers en een scriptie van een student als betrouwbare onderbouwing dat de aarde op zou warmen.
