|
De neurologische structuren voor emotionele expressie maken deel uit van het brein dat al vele miljoenen jaren lang in ontwikkeling was voordat de apparatuur voor de cognitie en de daaraan verwante herinneringen en lichaamskaarten evolueerde. Zie figuur 2.5: een diagram waarop de automatisch werkende homeostatische regulering van de emotie angst is weergegeven.
Hoe de verbindingen van de emotionele expressie met die van de apparatuur van de cognitie verweven raken - weergegeven in figuur 3.1: de voortzetting van het diagram van figuur 2.5 - maakt duidelijk dat de hoger ontwikkelde schorsgebieden waar het resultaat van die samensmelting belandt niet alleen de mogelijkheid biedt over het eindresultaat na te denken en te reageren, maar ook om maatregelen te overwegen en zo nodig uit te voeren om de volgende keer niet in de problemen te komen.
Wanneer dit proces van denken en reageren dan wel van overwegen en uitvoeren zich in het brein van slechts één individu afspeelt en elke vorm van onderzoek achterwege blijft, kan dit nog steeds als de automatisch werkende homeostatische regulering van de emotie worden aangemerkt. Dat automatisme verdwijnt indien meer mensen bij het proces betrokken raken, belangen een rol gaan spelen en formele besluiten genomen moeten worden. Hoewel zulke besluiten inzake de niet-automatische homeostatische regulering in ieders belang zijn, komen zij helaas moeizaam tot stand. Denk maar aan maatregelen tegen lucht- water- en grondvervuiling.
| 
